Eindelijk lag ik dan na een lange lange dag in Seattle om 00:20 van deze ochtend in bed. Gisteren (zondag) zijn we om kwart over zes vertrokken uit het appartement van Anne Marie om op tijd te zijn voor de bus die ons naar Seattle zou brengen. Dat betekende dat ik om kwart over vijf mijn bed uit moest (

) en dat viel slecht tegen na slechts vier en een half uur slaap. Dat kwam namelijk omdat Anna bleef logeren want Anne Marie en haar vriend waren een nachtje weg en Caio ook want die had een tweedaagse trip naar Victoria. En omdat ik anders alleen was heb ik gevraagd of Anna bij mij kon logeren zodat we dan ook samen naar de bus konden gaan op zondagochtend. Wij haasten om op tijd bij de Sea bus te komen maar helaas, het was voor niets want wat bleek op zondag gaat de eerste pas om 8:16.... Toen maar een taxi gepakt en $25,- armer kwamen we redelijk vroeg op onze bestemming. Gered, dachten we nog!

Na nog eens twintig minuten kwam Anna er opeens achter dat ze haar paspoort vergeten was en die lag dus nog in het studentenhuis... Wij naar onze host die inmiddels ook aangekomen was en gevraagd of er enige kans was (tegen beter weten in) of ze het nog zou kunnn lukken om de amerikaanse grens over te komen. Hij heeft het nog geprobeerd maar zoals ik al vermoedde ging dat echt niet lukken. Super teleurstellend natuurlijk, vooral voor Anna want het is iets wat ze zelf heeft vergeten en dus kreeg ze ook haar geld niet terug. Ik heb haar toen maar gevraagd wat zij wilde dat ik deed want ik voelde me er ook super rot bij. Ik wilde haar ook niet afvallen maar zij wilde dat ik toch mee zou gaan want anders zou ze zich nog rotter voelen. Uiteindelijk ben ik toch meegegaan alhoewel ik enigzins bezorgt bleef om haar. Maar ik ben gegaan omdat ze er meer mee zou zitten wanneer ikbij haar bleef.

Dus daar gingen we. Ik heb in de bus kennis gemaakt met Marina, een meisje uit Brazilie die ook alleen ging shoppen. En eigenlijk was het nog best gezellig!

Het was trouwens bizar wat sommige mensen uit voorzorg al meenamen, hele koffers gingen er mee zodat die volgestouwd weer mee terug konden komen...

Na zo'n 2 en een half uur in de bus te hebben geschommeld (een oude schoolbus, kan je nagaan hoe comfortabel, not!) kwamen we aan bij Seattle outlet mall. Hier hebben we zo'n drie en een half uur geshopt. En het was koud daar! Je zou niet zeggen dat het daar ook zomer is. Daarna weer een uur in de bus op weg naar een andere mall met nog meer spullen. toen nog een keer een uur in de bus en vlak bij de grens konden we duty free spullen kopen zoals sigaretten en drank. Je wilt niet weten wat sommige mensen inslaan!

Daarna weer de grens over en uiteindelijk waren we om kwart voor 10 weer in Vancouver. Het scheelde maar een haartje of het was veeeel later geworden want voor een stoplicht stopte de bus er opeens mee! Gelukkig deed hij het na een paar keer proberen weer en konden we onze reis vervolgen. Eenmaal down townhad ik net de Seabus gemist dus moet nog een hele poos wachten voor de laatste van die dag. En zo kwam het dat ik vanmorgen zo vroeg pas in bed lag en er weer gewoon om 7 uur uit moest voor school.

Al met al vond ik het tripje naar Seattle best grappig al had het van mij wel wat korter mogen duren.En vooral die schoolbus deed 't 'm want die was behoorlijk oncomfortabel. Toch ben ik blij dat ik geweest ben want weer een ervaring rijker!

Vrijdag zijn we trouwens na school nog naar het strand geweest, lekker gerelaxed en niemand had zin om terug te gaan naar huis. Daarom hebben we besloten om met z'n allen te gaan eten bij een mexicaan in Gastown. Was super gezellig en hebben natuurlijk corona erbij gedronken. Zaterdag hebben Anna en ik nog geshopt in Metrotown, de grootste shopping mall van Vancouver. En het is enorm met 450 winkels, verdeeld over drie verdiepingen.

Zometeen ga ik weer verder met C clas en daarna denk ik naar huis want ik moet nu eerst eens een keer wassen, haha.

Groetjes!

P.s: vanaf vandaag zit ik in de TOEFL klas! En ik heb nog steeds geen idee waar het voor staat...