Hiking op mount Whistler en een douche in de bus...
Zo, weer een update van mij over het weekend.
Want het was een druk weekend! En nu eindelijk de tijd om te schrijven over het altijd mooie Whistler.
Gisterochtend liep de wekker weer als bijna vanouds af op een ongebruikelijk tijdstip waarop ej je afvraagt waarom het ook alweer was. Maar na twee keer snoozen weet je het weer waarvoor je het allemaal doet. Goed, gister dus om half zes opgestaan omdat de taxi om ongeveer half zeven klaar zou staan. Ik helemaal klaar en wat gebeurt er: geen taxi! Naja, kan gebeuren dus ik wachten en dat wachten duurde een kwartier. Toen heb ik de laptop maar opgestart en het nummer van de taxicentrale gebeld. En ja, geen taxi maar geen nood, ze zou we meteen een sturen. Na twee minuten werd er gebeld en kon ik gaan.
Gelukkig was ik ruim op tijd voor de bus naar Whistler. In de bus onmoette ik Lydia uit Zwitserland. Met elkaar hebben we de hele dag opgetrokken. Net toen we dachten dat iedereen er was bleken er nog drie meiden uit Mexico mee te moeten... die waren een kwartier (!) te laat en er werd nog op ze gewacht ook! Dan eindelijk om half acht vertrokken we naar Whistler. Na een parachtige rit en een aantal stops kwamen we aan in het bergdorpje Whistler (waar ook de Olympische spelen zijn gehouden deze winter) Lydia en ik hadden aangegeven dat we de berg op wilden met de gondola, dus nadat iedereen zijn activiteiten kaart uitgedeeld had gekregen zijn wij in de gongels gestapt op weg naar boven. Onderweg heeft ook Blanca uit Spanje zich bij ons gevoegd omdat ook zij alleen was. Eerst zijn we naar de top van Mount Whistler gegaan, hebben daar genoten van het prachtige uitzicht en we hebben de berg nog een heel stuk zelf beklommen. Helemaal op de top hebben we een kwartier gezeten en niks gezegd want de stilte is fantastisch! Alleen de wind die af en toe een geluidje maakt en je eigen ademhaling. Daarna naar een halte iets meer beneden aan de berg en daar lekker gelunched. Daarna via een andere gondel de 'peak to peak' gedaan, zo kan je van de ene berg naar de andere via een gondel. Super prachtig uitzicht, check later de foto's!
Eenmaal op de andere berg ook weer genoten van het uitzicht en nog meer foto's gemaakt. Toen was het alweer tijd om naar beneden te gaan want om vijf uur moesten we weer verzamelen bij de bus. Ook nu was weer iedereen op tijd behalve: de mexicaanse meiden!
We besloten een kwartier te wachten en dan opnieuw te besluiten wat te doen. Na het kwartier nog steeds geen mexicaanse meiden. Omdat er vrienden in de bus zaten werd er opnieuw besloten een kwartier te wachten. Na dat tweede kwartier werd er gestemd en helaas voor hen, we zijn gewoon vertrokken. Achteraf heb ik gehoord dat ze een taxi hebben moeten nemen naar Vancouver, en daar wordt je gezien de kosten niet erg blij van.... Maar goed, na een half uur te hebben gewacht kun je ook niet verwachten dat 50 man nog eens een half uur op drie mensen gaan wachten.
Op de terugweg hebben we nog een aantal stops gemaakt. De eerste bij de Brandywine Fall en de tweede bij een meer. Daar hebben sommigen nog gezwommen. Iets wat super moet zijn geweest want zwemmen in zo'n prachtig meer is tof! Het werd omringd door oude bossen en steile bergwanden, super prachtig!
Daarna zijn we doorgereden naar huis en hebben we opnieuw kunnen genieten van de highway view.
Toen we op de terugweg zo ongeveer halverwege waren en ik net lekker weg lag te sukkelen in de bank van de bus werd ik ineens wakker omdat het leek alsof iemand een flesje water over mijn rug aan het gieten was. Boos draaide ikme om om boos te worden toen ik merkte dat het niet iemand met een flesje water was maar de airco die boven ons hoofd lekte! Helaas was du bus te vol om een ander plekje te krijgen dus hebben we het even volgehouden met naar voren leunen en kleenex doekjes. Helaas was het alsof er een kraan open ging toen we de highway afgingen op weg naar Vancouver city en toen hebben we met Shaun (onze gids) geruild en die heeft de rest van de weg gestaan. Maar goed, we hebben het overleefd en het was behoorlijk warm dus echt een ramp was het ook niet.
Om negen uur kon ik nog net de seabus halen en zo was ik om 10 uur thuis van een lang maar super mooi weekend.
Helaas ben ik vandaag begonnen aan mijn laatste week hier. Ik ben niet de enige die weggaat deze zaterdag en dat helpt maar het gevoel dat ik het hier ga missen blijft. Maar, ik heb nog een aantal leuke activiteiten voor de boeg en daarover later weer meer!
Wat betreft de foto's van gistere, die zal ik proberen ook zo snel mogelijk op internet te zetten. Hou ze in de gaten!
Veel liefs,
Annemarie.
Reacties
Reacties
"die waren een kwartier (!) te laat en er werd nog op ze gewacht ook!"
Wij wachten ook altijd op jou :) lol
Zo de tijd gaat hard zeg, nog maar een weekje.. veel plezier nog en geniet ervan..
groetjes
Tonny
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}