Eindelijk was het dan 10 uur in de ochtend en Peter en Liz zouden me afzetten op het treinstation Manhasset. Vandaar zou ik de trein nemen naar Penn Station, Manhattan.

Na een half uurtje in de trein stapte ik uit op Penn station en stond ik in hartje New York. Vanaf daar ben ik eerst naar de dichtstbijzijnde pharmacy gegaan om een kaart te kopen want die had ik voor de gelegenheid weer eens vergeten....

Toen ik alles had (inclusief broodjes voor lunch, m&m's en een extra flesje drinken (want warm!) ben ik richting de metro gegaan, heb ik kaartjes gekocht en heb ik de C lijn genomen naar het American museum of natural history. Super simpel eigenlijk en ook nog eens goedkoper dan de taxi. Eigenlijk nog belangrijker dan het feit dat de metro gedkoper is, is dat het vooral sneller is. Het was druk in de stad en bovendien stond er voor de taxistandplaats een enorme rij. Dus ik denk dat de metro niet eens een heel slecht idee is geweest.

Mijn halte was 81 st. Vandaaruit kan je zo uit de metro de entree van het museum inrollen en als je nog even doorrolt lig je voor je het weet voor de voeten van een opgezetten dino.

Bij de kaartverkoop heb ik even met mijn youthcard voor de neus van de (zichtbaar verveelde) medewerkster gezwaaid en kreeg ik zowaar studentendiscount. Eigenlijk was het een beetje een uitprobeersel maar het heeft mooi gewerkt en ik heb maar liefs $8,- bespaart haha.

In het museum heb ik eerst op eigen houtje een beetje rondgedwaald en toen heb ik besloten mee te doen aan de gratis tour. Dat was een goed idee want het museum is groot ende mevrouwdie de tour verzorgdevertelde een aantal leuke weetjes. Na de tour heb ik nog een paar uur zelf alles bekeken en ik heb nu alles gezien. Inclusief een karpet gemaakt van spinnenzijde. Twee mannen hebben een aantal jaar geleden besloten dat ze een kleed wilden maken van de zijde van goudspinnen en daar hebben ze al met al vier jaar over gedaan. Elke ochtend gingen een paar vrouwen (ergens in de jungle van zuid amerika) met stokken het bos in om de vrouwelijke spinnen te vangen, ze apart in een doosje te doen (het zijn kannibalen dus bij elkaar werkt niet zo lekker) en ze vervolgens mee te nemen naar het lab waar de draden die deze spinnen produceren opgevangen werdenom er vervolgens een kleed van te weven.

Ik moet toegeven dat het erg bijzonder was. Vooral de kleur (goud!) wasapart omdat het niet geverfd is maar de kleur die de draden van nature hebben.

Na het museum ben ik Central park ingegaan want dat bevond zich aan de overkant van de straat. Erg bijzonder om hier rond te lopen, het voelt een beetje alsof je in een film rondloopt, haha. Ook omdat het zo'n groot park is inhet midden van zo'n grote stad.

Wat me trouwens opviel tijdens het wandelen door de stad is het grote verschil tussen Vancouver en New York. Allebei zijn het grote steden maar ze verschillen als dag en nacht. In beide steden wonen veel mensen (al denk ik dat er in NY meer mensen wonen) maar Vancouver komt toch heel anders over. In NY zijn de mensen duidelijk (nog) meer gejaagd en komen iets minder vriendelijk over. Vancouver is meer relaxed en ook vind ik Vancouver meer 'lucht' geven. Maar misschien komt dat ook doordat, waar je ook bent in Vancouver, je altijd de bergen of de oceaan kunt zien en New York heeft meer en hogere hoogbouw waardoor dat maakt dat het 'opgepropter' voelt. Ik geef in ieder geval de vooorkeur aan Vancouver als ik mag kiezen. Maar begrijp me niet verkeerd want ik voelde me een enorme geluksvogelt toen ik daar rondliep!

Na Central park ben ik naar Amsterdam avn. gegaan (daar kwam ik pas later achter!) en daar heb ik gegeten. Lekker rijst en een salade besteld want ik was wel weer toe aan een beetje vezels.

Toen was het eigenlijk al weer tijd om naar huis te gaan want Peter en Liz zouden me ophalen van Glen Cove Station. Op Penn Station (terwijl ik probeerde uit te vogelen hoe ik het beste naar Glen Cove station terug kon komen) kwam ik twee meiden tegen uit Israel. Ook zij snapten het systeem niet zo (het is niet bepaald het meest logische openbaar vervoer systeem) en ik heb hen geholpen met het kopen van de kaartjes en ben met hen naar het juiste perron vertrokken. So far so good en we hebben erg leuk kunnen praten. Voor hen was het allemaal spannend want ze kwamen zojuist van een kinderkamp dat ze vier weken hadden geleid en ze gingen nu ook naar Long Island om familie te bezoeken. Vanaf daar zouden ze nog 7 maanden door de U.S. reizen om vervolgens terug te gaan naar Israel om te gaan studeren. Het was jammer toen het voor mij tijd was om uit te stappen en afcheid te nemen want het is steeds weer leuk wanneer je mensen ontmoet en over verschillende culturen te praten.

Aangekomen op Glen Cove Station was het nog even een gedoe om weer thuis te komen maar ook dat is uiteindelijk weer gelukt, haha.

Ik moest ook wel lachen want tegen Peter en Liz had ik nog gezegd dat ik in de stad wel zou eten maar ze hadden toch nog pasta voor me gemaakt. Aangezien het al tegen tienen liep en ik wel weer trek kwam dat eigenlijk ook wel uit.

Helaas moet ik morgen alweer terug naar Nederland. Peter en Liz brengen me weer terug naar Newark en als het goed is (inchecken lukt nog niet helemaal) heb ik de vlucht van 18:35 plaatselijke tijd. Ik zal vervolgens om 08:15 landen op Schiphol en dan zit mijn avontuur er helemaal op.

Toch vind ik het ook wel weer ok om terug te gaan naar Nederland. Al was het maar vanwege de kaas (o die mis ik echt!), het lekkere volkoren brood (dat ben ik over vier weken weer zat haha) enveruit hetmeest de ontbijtkoek (he mam, daar weet je alles van denk ik). Want een erggrote fan ben ik niet van de Canadese en Amerikaanse keuken haha.

Als het kan zal ik nog wat foto's op de site zetten die ik heb gemaakt van de city dus check it out!

Groetjes,

Annemarie.