Vuurwerk!

Gisteren zijn de vuurwerkcompetities begonnen hier in Vancouver. Een groot spektakel waaraan verschillende landen meedoen en waar waanzinnig veel mensen op af komen. Vooral English Bay was gisteravond afgeladen met mensen.

Wij hadden op school een feestje met om 10 uur het vuurwerk bekijken vanaf het dak van de school. En het was een erg gezellige avond! Om half tien zijn we met z'n allen naar het dak vertrokken. En koud! Gelukkig had ik twee vestjes meegebracht. Anna was opeens weer super down maar na een half uurtje kletsen kon ze weer lachen. We hebben enorm genoten van de mooie show en wat misschien nog wel mooier was: het uitzicht wat je hebt vanaf het dak op de rest van de stad! Al die lichtjes, het gaf een heel speciaal gevoel. Ook een gevoel van: wat een geluk dat ik hier kan zijn! Het voelde even heel bijzonder!

Na het vuurwerk zijn we nog even blijven hangen op het dak tot we er afgestuurd werden door Jeff. Beneden ging het nog even door mar ik besloot om niet al te laat naar huis te gaan omdat ik de laatste seabus nog te pakken wilde krijgen. Aangezien ik de enige ben die naar North Vancouver moet hebben Anna en de jongens me naar de bus gebracht en gewacht tot die arriveerde. Erg lief want ik voelde me eerstnogal ongemakkelijk zo in mijn eentje. Achteraf had ik me er geen zorgen over hoeven maken want er waren nog bizar veel mensen op straat en alles is hier heel goed geregeld en beveiligd. Ook op het Waterfront station was erg veel politie aanwezig om te helpen en de boel in de gaten te houden. Maar ik moet zeggen dat ik me geen seconde onveilig heb gevoeld. En de mensen hier vinden het de normaalste zaak van de wereld om laat nog een bus te nemen.

Al met al was ik nog steeds (te laat) thuis en tja, de wekker ging weer om 7 uur...

Mijn donderdag is dus niet zo noemenswaardig geweest. Ik ben naar school geweest (vraag niet hoe ik heb volgehouden zo moe was ik) maar iedereen was uitgeput dus dan valt het niet zo op. Na school zijn we maar naar Englisch Bay gegaan (alles was al keurig opgeruimd!) om op het strand bij te komen en te slapen. Nu ben ik thuis, heb ik even thee gedronken met Anne Marie en nu gaan we chinees eten.

Morgen heb ik de boat party en dan zien we wel weer verder.

Tot gauw, dan kan ik jullie hopelijk vertellen over onze whale watch en over mijn bezoek aan Whistler!

Golfen in Queen Elisabeth Park.....

Eindelijk, mijn eerste dag in de TOEFL klas zit er op. Gisteren heb ik nog lessen gevolgd voor de upper intermediate klas maar 's middags ben ik naar Jef (de directeur van de school) gegaan en gevraagd of het nu toch fout was gegaan met de wijziging. Want vrijdag hadden ze me verteld dat het prima was dat ik van klas zou veranderen maar op maandag stond toch weer mijn naam bij de upper intermediate klas. Er was inderdaad iets verkeerd gegaan en vanaf dinsdag zou ik toch in de TOEFL klas terecht komen.

En in derdaad, alles was doorgegeven en ik kon deelnemen! En ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik het heb gedaan want vergeleken met de andere lessen is dit veel uitdagender en wordt er dieper ingegaan op vooral spreken en luisteren. Ons huiswerk voor vandaag is dan ook een essay schrijven, binnen 30 min, en het moet gaan over mijn opinie omtrent kranten, nieuwsuitzendingen op tv en radio en alle nieuws die je binnen krijgt via internet en je telefoon.

Goed dat moet ik dus nog doen...

Gelukkig zit ik in de klas bij Nico nu en dan kan je samen nog overleggen.

Na school hadden de jongens het idee om een keer te gaan golfen en of ik mee wilde. Golf is hier goedkoop en het leek me wel grappig om een keer te proberen. Wij met de bus richting zuid Vancouver, drie keer overstappen en warm, warm! Na ruim een uur (file, ja hoor!) kwamen we uit bij het park. Ondertussen kwam Hannes tot de conclusie dat we in plaats van drie keer overstappen ook meteen bus nr. 8 hadden kunnen nemen, dan hadden we niet hoeven overstappen en wachten.

Maar goed, zoals gezegd, na ruim een uur kwamen we bij het park waar de golfbaan is. Natuurlijk weer aan de verkeerde kant en nergens een bord met informatie te vinden. Na een uur hebben we het opgegeven en zijn we maar weer naar huis gegaan want host moms koken ook en erg laat komen is niet zo netjes wanneer je hebt gezed dat je thuis eet. Haha. Zo kwam het dat het golfen geen golfen werd maar mee een ontdekkingsreis. En eigenlijk was het ook wel leuk. Zo zie je nog eens wat.

Morgen is het 21 juli en dat betekent een bomvolle stad want: vuurwerk! Op school is er een feestje met om 10 uur het met z'n allen bekijken van het vuurwerk. Vrijdag en zaterdag nog meer vuurwerk en het schijnt een enorm spektakel te zijn. Gelukkig gaat de seabus vaker en vaart hij tot langer door.

Nou, verder nog steeds alles goed hier hoor.En hetweer is ook perfect!

Ik ga nu maar eens aan mijn essay beginnen want die moet morgen ingeleverd zijn.

Doei!

P.s: tuurlijk heb ik in Seattle spullen gekocht! Onder andere schoenen en truien en zo en het wordt nog een probleem met meenemen... Waarschijnlijk wordt het gewoon een tas erbij kopen en deze als tweede bagagestuk meenemen in het vliegtuig haha.

En Margreet, inderdaad is de Stampeed nu begonnen in Calgary maar ik ga er niet heen want daar heb ik helaas geen tijd voor. Paardrijden lukt misschien nog wel, moet morgen eens kijken of er nog plaats is want dat wordt welaangeboden maar ik geloof in combinatie met een vierdaagse trip....

En ook wil ik nog even kwijt dat ik het super leuk vind om mijn eigen site te bekijken en te ontdekken wie er allemaal een berichtje achtergelaten hebben. Ik vind de berichtjes namelijk echt heel leuk! Bedankt! Enne, hoe meer berichtjes, hoe gezelliger ik het vind!

Sleepless in Seattle? Shoppen in Seattle!

Eindelijk lag ik dan na een lange lange dag in Seattle om 00:20 van deze ochtend in bed. Gisteren (zondag) zijn we om kwart over zes vertrokken uit het appartement van Anne Marie om op tijd te zijn voor de bus die ons naar Seattle zou brengen. Dat betekende dat ik om kwart over vijf mijn bed uit moest (

) en dat viel slecht tegen na slechts vier en een half uur slaap. Dat kwam namelijk omdat Anna bleef logeren want Anne Marie en haar vriend waren een nachtje weg en Caio ook want die had een tweedaagse trip naar Victoria. En omdat ik anders alleen was heb ik gevraagd of Anna bij mij kon logeren zodat we dan ook samen naar de bus konden gaan op zondagochtend. Wij haasten om op tijd bij de Sea bus te komen maar helaas, het was voor niets want wat bleek op zondag gaat de eerste pas om 8:16.... Toen maar een taxi gepakt en $25,- armer kwamen we redelijk vroeg op onze bestemming. Gered, dachten we nog!

Na nog eens twintig minuten kwam Anna er opeens achter dat ze haar paspoort vergeten was en die lag dus nog in het studentenhuis... Wij naar onze host die inmiddels ook aangekomen was en gevraagd of er enige kans was (tegen beter weten in) of ze het nog zou kunnn lukken om de amerikaanse grens over te komen. Hij heeft het nog geprobeerd maar zoals ik al vermoedde ging dat echt niet lukken. Super teleurstellend natuurlijk, vooral voor Anna want het is iets wat ze zelf heeft vergeten en dus kreeg ze ook haar geld niet terug. Ik heb haar toen maar gevraagd wat zij wilde dat ik deed want ik voelde me er ook super rot bij. Ik wilde haar ook niet afvallen maar zij wilde dat ik toch mee zou gaan want anders zou ze zich nog rotter voelen. Uiteindelijk ben ik toch meegegaan alhoewel ik enigzins bezorgt bleef om haar. Maar ik ben gegaan omdat ze er meer mee zou zitten wanneer ikbij haar bleef.

Dus daar gingen we. Ik heb in de bus kennis gemaakt met Marina, een meisje uit Brazilie die ook alleen ging shoppen. En eigenlijk was het nog best gezellig!

Het was trouwens bizar wat sommige mensen uit voorzorg al meenamen, hele koffers gingen er mee zodat die volgestouwd weer mee terug konden komen...

Na zo'n 2 en een half uur in de bus te hebben geschommeld (een oude schoolbus, kan je nagaan hoe comfortabel, not!) kwamen we aan bij Seattle outlet mall. Hier hebben we zo'n drie en een half uur geshopt. En het was koud daar! Je zou niet zeggen dat het daar ook zomer is. Daarna weer een uur in de bus op weg naar een andere mall met nog meer spullen. toen nog een keer een uur in de bus en vlak bij de grens konden we duty free spullen kopen zoals sigaretten en drank. Je wilt niet weten wat sommige mensen inslaan!

Daarna weer de grens over en uiteindelijk waren we om kwart voor 10 weer in Vancouver. Het scheelde maar een haartje of het was veeeel later geworden want voor een stoplicht stopte de bus er opeens mee! Gelukkig deed hij het na een paar keer proberen weer en konden we onze reis vervolgen. Eenmaal down townhad ik net de Seabus gemist dus moet nog een hele poos wachten voor de laatste van die dag. En zo kwam het dat ik vanmorgen zo vroeg pas in bed lag en er weer gewoon om 7 uur uit moest voor school.

Al met al vond ik het tripje naar Seattle best grappig al had het van mij wel wat korter mogen duren.En vooral die schoolbus deed 't 'm want die was behoorlijk oncomfortabel. Toch ben ik blij dat ik geweest ben want weer een ervaring rijker!

Vrijdag zijn we trouwens na school nog naar het strand geweest, lekker gerelaxed en niemand had zin om terug te gaan naar huis. Daarom hebben we besloten om met z'n allen te gaan eten bij een mexicaan in Gastown. Was super gezellig en hebben natuurlijk corona erbij gedronken. Zaterdag hebben Anna en ik nog geshopt in Metrotown, de grootste shopping mall van Vancouver. En het is enorm met 450 winkels, verdeeld over drie verdiepingen.

Zometeen ga ik weer verder met C clas en daarna denk ik naar huis want ik moet nu eerst eens een keer wassen, haha.

Groetjes!

P.s: vanaf vandaag zit ik in de TOEFL klas! En ik heb nog steeds geen idee waar het voor staat...

TOEFL ?

zowaar op tijd op school vandaag. Ondanks bad traffic again ben ik er in geslaagd om op tijd te komen voor mijn eerste les. Eliza was ziek en daarom kwam Rachel haar vervangen. En dat doet ze waarschijnlijk morgen weer.

Weer eerst gramatica gehad en dit keer over de past, present en future. Daarna weer spreekoefeningen en luisteroefeningen. Tijdens de oefeningen omtrent luisteren kregen we een video te zien over de stampeed in Calgary die elk jaar gehouden wordt en waar veel mensen op af komen omdat ze zo van koeien, paarden en boer zijn houden. (Of een van deze dingen). Omdat het over bareback rodeo rijden ging kwam een van de koreaanse jongens (Puck is zijn internationale naam) met een feitje over het mishandelen van paarden... Iets met touwen, vasbinden en zo mee...horrable. En nu is ons huiswerk om uit te zoeken waarom ze dat nu eigenlijk precies doen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nauwelijks durf.

Tijdens de pauze hebben Anna en ik sushi gedeeld en dit was de eerste keer dat ik dit echt lekker vond. Groot mysterie: we vonden stukjesaardappel in de sushi.(?) Ook hebben we bedacht dat het misschien voordeliger en beter is voor ons om vanaf volgende week TOEFL classes te gaan volgen. Je krijgt dan aan het eind een certificaat die je toegang kan verlenen aan internationale universiteiten en het zegt meer over je behaalde niveau en wordt mer gewaardeerd door toekomstige werkgevers. Er zijn veel mensen die dit nodig hebben voor hun studie voor volgend jaar. Ik heb het natuurlijk nietecht nodig maar als het kan waarom dan niet. en de cursus is beter georganiseerd en meer verdiepend,iets wat ik nu mis in de lessen.

Goed, Anna en Nicohadden natuurlijk D class en omdatik moest wachten heb ik samen metHannes een koffie gehaald bij de Star Bucks.(Hannes volgt ook geen D class)We hadden een mazzeltje want om de een of andere reden (we konden het zo snel niet helemaal begrijpen ) was er iets waardoor we een kadopas kregen van de Starbucks voor de volgende keer. Haha.

Nadat Anna en Nico ook klaar waren zijn we vertrokken naar een strand waar we de hele middag hebben vertoefd. Nico en Hannes hebben zelfs gezwommen in de oceaan! Brrrr.

Anna en ik hadden geen bikini bij dus wij hebben maar een dutje gedaan in de zon. (studenten huizen en host family's zijn niet goed voor je slaap). Hannes en Nico hebben ons voorbeeld gevolgd want die hadden de nacht ervoor een feestje waardoor ze maar 4 uur slaap hebben gehad.

We zijn trouwens weer iets te weten gekomen over host family's want bij Hannes thuis serveren ze 's morgens heerlijke droge rijst. Hij is nu een trouwe klant van de Subway aan de overkant. van de straat bij school....

Vanavond heb ik alleen gegeten want Anne Marie had bezoek uit Schotland (type witte gympen, witte sportsokken tot over de enkels en een polo) , een hele aardige man! Onder het eten werd er gebeld, de moeder van Caio. Of alles nog goed was met hem. Ja tuurlijk, hij doet het goed vertelde ik. Wat bleek, ze was enorm ongerust want hij neemt z'n telefoon niet op en ze belt hem al twee dagen.... Uiteindelijk is het allemaal weer goed gekomen.

Morgen is het alweer vrijdag en dat betekent de laatste schooldag voor deze week. Aan het eind van de middag hebben we een Icecream party. Zaterdag is er ook een feestje op school maar we moeten nog even zien hoe we dat doen want Anna en ik moeten alweer om 6:45 bij de seabus staan voor de trip naar Seatle

Al met al is alles toch best geslaagd hier!

Even bijkletsen...

Inmiddels is het alweer woensdag hier in Vancouver en wat gaat de tijd toch onwijs hard!!

Gisteren heb ik mijn eerste lessen gevolgd en ik moet zeggen dat dat echt leuk is. Ik zit in de Upper Pre Intermediate klas, das toch nog hoger dan ik had gedacht. We hebben wat gramatica gehad, handige websites voor studenten en speaking classes. Dit laatste hadden we buiten omdat de school nogal vol was en buiten heerlijk weer. De opdracht was als volgt: ga met een groep studenten een realityshow verzinnen en deze min of meer uitvoeren. Natuurlijk is het uiteindelijk hilarisch, zeker omdat je elkaar soms maar half begrijpt. Gewoon een gesprek voeren is heel goed te doen maar zodra je woorden moet gaan gebruiken die je normaal nooit gebruikt wordt het echt een stuk lastiger. Gelukkig heeft iedereen dat probleem dus is het alleen maar grappig.

Vandaag was ik net op tijd, dit kwam vooral door bad traffic, er waren nogal veel files met als gevolg dat ik dus rennend (twee blokken heuvel op, hijg hijg ) naar school moest. Gelukkig is lerares Eliza niet zo heel streng dus was het nog ok. In deze klas zitten vooral veel mensen uit Korea en Taiwan. Je wilt niet weten hoe vaak al gevraagd is of ik op de foto mag, je moet me ook niet vragen waarom want daar geven ze niet echt een antwoord op. Er is een jongen bij die aan iedereen kadotjes uitdeeld. Zo heb ik al een hanger gekregen met een afbeelding va de godin van de zee (voor de koreanen) en een velletje met haar moeder erop (?) en twee magneten voor op dekoelkast en een magnetische boekenlegger. (Vraag het aan Michel, het is best hilarisch).

Op dit moment ben ik aan het wachten tot de D class is afgelopen. Ik volg namelijk alleen A, B en C maar Anna, Nico en Hannes volgen wel D class. Niet dat ik echt jaloers ben want het schijnt ubersaai te zijn. Maar goed, ik wacht omdat we straks samen iets gaan ondernemen. Anna had het over het strand. We zullen zien. Waarschijnlijk hoeven wij niet na te denken, dat doet Hannes voor ons. Die heeft volgens mij een routekaart in zijn hoofd want die gozer weet alles. Maar goed we zullen zien.

In de lunchpauze hebben Anna en ik een trip geboekt naar Seatle, dat doen we a.s zondag. We moeten dan al om 6:45 bij de bus klaar staan. Ik ben benieuwd...

Op 24 juli gaan we in ieder geval Whale watching doen, dat hebben we maar alvast geboekt want dit zit snel vol.

Nou, ik houd jullie op de hoogte, ik moet gaan want we hebben afgesproken om twee uur en dan moet ik beneden staan.

Groetjes!

Eerste schooldag en onwijs verkouden :-(

Mijn eerste schooldag aan de International House of Vancouver is een feit!

Vanorgen vroeg werd ik al gewekt door de brandweer, er was vlakbij namelijk brand uigebroken... Wat een herie maken die dingen zeg..

Naja, gisteravond al werd ik geconfronteerd met een verstopte neus en vannacht ben ik echt verkouden geworden geloof ik. Heel de dag heb ik rondgelopen met een volgestopt hoofd. Gelukkig heb ik een neusspray meegebracht.

Om kwart voor 7 stond ik onder de duoche en daarna heb ik samen met Anne Marie een boterham gegeten. Naja, samen... Dat wil zeggen dat ik een boterham heb gegeten en Anne Marie drie koppen koffie en drie sigaretten tot zich heeft genomen haha. Ze is overigens erg onder de indruk van mijn eetlust 's morgens, maar ik kan er niks aan doen.Als ik opsta heb ik gewoon trek. Vervolgens zat ik om 8 uur in de Seabus. Ik kan zeggen dat het leuk is, via een catamaran naar de andere kant van de stad. Eenmaal aan de andere kant ben ik in de eerste de beste bus 50 gestapt (ik heb translink gebeld en zij vertelden mij dat ik die moest nemen) maar je raad het al: dat was nu precies de verkeerde. Uiteindelijk was er geen man over boord want de buschaffeur heeft me zo dicht mogelijk bij de school afgezet en ik hoefde nu alleen nog 10 min te lopen. Zo kwam het allemaal toch nog goed, haha.

Eenmaal op de talenschool werden we ontvangen in een klaslokaal waar alle nieuwe studenten van deze week ontvangen werden. Ik kwam terecht naast Anna uit Duitsland. Toen we er allemaal waren heeft de leraar eerst een test afgenomen omhet niveau te testen. Nadat alle testen afgenomen waren (en dat duurde tot 11:00) werden we ingedeeld in niveau's. Nu zit ik in de klas met een aantal andere mensen uit Europa, Brazilie en Japan.

Toen alles klaar was voor die ochtend werden we uitgenodigd voor een wandeling om de omgeving te verkennen rond de talenschool. Ook kregen we een opdracht die we moesten maken in groepjes van 4. Het was grappig maar helaas hebben we niet gewonnen.

Nadat de rondleiding afgelopen was zijn we nog met z'n vijven naar down town Vancouver gegaan: Nico uit Frankrijk, Anna uit Duitsland, Silvia uit Italie en nog een jongen uit Zwitserland. (Ik kon zijn naam echt niet verstaan, haha.)

Eigenlijk zijn we allemaal rond dezelfde leeftijd en dat maakt het eigenlijk wel zo leuk. Anna en ik hebben als samen met de jongens besloten om mee te doen met een bike-ride door Stanley Island en waarschijnlijk gaan we dit weekend mee meteen dagtrip naar Victoria (Vancouver Island) of Whistler Mountain. Op zondag gaan we misschien een Whale watch doen. Maar goed, dat zien we allemaal wel weer.

Aangezien iedereen best moe was zijn we daarna naar huis gegaan. Op dit moment lig ik op bed met een neusspray binnen handbereik en trachitol. Straks gaan we (hopelijk) eten, want ik moet eerlijk zeggen dat Anne Marie niet echt een ster is in het huishouden regelen. (Mam, als je de haren hier zou zien zou je accuut weer weg willen). Maar op de een of andere manier slaag ik er in om er omheen te kijken en ik probeer mijn eigen stekkie zo schoon mogelijk te houden. En al met al heb ik nog geboft want Sylvia verblijft bij mensen die nog 6 andere studenten herbergen en de jongen uit Zwitserland woont in de garage, haha.Ook die mensen hebben nog 5 andere studenten in huis.En als je dan wilt koken ofzo...

Naja, het verhaal is alweer zo lang geworden. Ik ga Anne Marie vragen of ze hulp nodig heeft. Hetmoet niet gekker worden, op dit moment is ze aan het stofzuigen. Ik vind het twijfelachtig.....

Nou, spreek jullie gauw weer, ik probeer morgen op een fatsoenlijke tijd voor jullie even op Skype te komen ok?

Veel liefs van mij.

Greetings from sunny Vancouver!

Eindelijk...na een lange reis aangekomen in het warme en zonnige Vancouver!

Gisteren (voor jullie op het moment van schrijven al eergisteren) op het vliegtuig gestapt vanaf Amsterdam.Na zo'n 8 1/2 uur en na een prettige vlucht met een zee aan beenruimte (bedankt pap en mam!) ben ik geland op Chicago O'Hare. In het vliegtuig zat ik naast Ernest (ook wel Ernie genoemd). Heb in ieder geval gelachenme hem dus dat was gezellig.

Eenmaal op het warme O'Hare aanbeland eerst door de security check. Dat duurde lang... Ze hebben nu een foto (inclusief mijn wallen erop, haha) en alle vingerafdrukken.En dan de vragen.. naja, nadat alles rond was mocht ik door. En eenmaal door de security moet je natuurlijk naar de volgende terminal. Je wordt dan op een trein gezet die je naar de terminal brengt. Chicago is een groot vliegveld... En omdat ze hebben bedacht dat een glazen dak leuk is (zonder zonnescherm!) is het daar bloedheet. Met als gevolg dat ik vier uur heb weggzweet in terminal 1. Maar goed, de volgende vlucht was precies op tijd. Welliswaar overboekt maar als gevolg daarvan deelden ze gratis wijn en fris uit waar je normaal voor moet betalen aan boord.

Eenmaal aangekomen op Vancouver was ik zo moe dat ik het lieft terplekke in slaap was gevallen, maar helaas. Ook hier weer door de (chagrijnige) security. Met een shuttle werd ik richting mijn prima hotel gebracht. Wonder boven wonder heb ik aardig geslapen voor ongeveer 9 uur! Vanmorgen werd ik echter al om 10 uur opgehaald. Omdat de familie Denley op het eiland North Vancouver woont heb ik meteen een sight seeing gekregen door de chauffeur.

Zo kwam het dat ik vanmorgen om 11:30 uur voor de deur stond van Anne Marie. Anne Marie is een moeder van twee kinderen en ze is 53. Ze is gescheiden en haar kinderen wonen met hun vader een blok verder. De eerste indruk was leuk, een vrolijke vrouw met een bos krullen. Ze heeft een hond (Misty, komisch beest, ligt graag op mijn kamer) en een kat Monster (weet minstens 5 kilo). Die ligt overigens graag op mijn bed en ook op schoot, haha. Bij haar thuis logeer ik in een eigen kamer met eigen badkamer dus best chic.

Toen ik net aankwam kwam ook direct een vriendin van Anne Marie langs om haar haren te knippen. Ook haar zoon Marcus kwam langs voor zijn haren.

Nadat ik mijn spullen een plekje had gegeven heeft Anne Marie mij rondgeleid in het appartement gebouw en de omgeving. In ongeveer 10 min zit ik aan de rand van de rivier met uitzicht op Stanley Island en down town Vancouver. Ook vanaf mijn balkon kan ik dit zien, net als de bergen achter Vancouver.

Zometeen ga ik samen met Anne Marie boodschappen doen en daarna eten maken.

Vanavond ga ik denk ik op tijd naar bed want best moe egenlijk... En morgen gaan we kijken waar mijn talenschool nu eigenlijk is en hoe ik er kom. In ieder geval ga ik met de sea-bus

Groetjes,

Annemarie

Nog 38 uur!

Hallo allemaal!

zo, inmiddels zijn alle voorbereidingen (zo goed als) getroffen om op het vliegtuig te stappen richting Vancouver.

Vrijdagmorgen om 11:18 (als alles loopt zoals zou moeten) zal ik opstijgen. Eerst richting Chicago, waar ik vervolgens nog zo'n vijf uur moet wachten op mijn vlucht naar Vancouver.

Ik hoop maar dat alles in een keer mee komt...

Uiteindelijk zal ik rond half negen plaatselijke tijd landen op Vancouver airport.

De eerste nacht zal ik doorbrengen in het holiday inn, waarna ik om ongeveer 10:00 zal worden opgepikt door de chaffeur om naar mijn gastgezin gebracht te worden.

Mijn gastgezin (Denley Family) zal bestaan uit moeder Anne Marie, haar zoon Marcus en dochter Mariah. Ook hebben ze een kat (Monster) en een hond (Misty). Ik ben ontzettend benieuwd naar hen!

Vervolgens blijf ik bij hen tot zaterdag 31 juli. Dan zal ik terug vliegen naar New York en daar nog een paar dagen blijven. op woensdag 4 augustus zet ik, als alles goed gaat,weer koers richting Nederland.

Nou, nog even een paar uurtjes aftellen en dan gaat het allemaal beginnen!

Ik ben best een beetje nerveus, vooral omdat ik dat vliegen allemaal in mijn uppie moet doen.... Maar goed, Michel is zo lief dat hij mijn (gloednieuwe!) i-pod wil volpompen met mijn muziek! Een hele dikke kus en knuffel daarvoor! Zo'n lief kado!

Nu alleen nog wat foto's van mijn camera halen zodat ik er veel kan maken en op mijn blog kan zetten.

Nu ga ik nog even relaxen, morgen nog beetje druk...

Veel liefs,

Annemarie.